Κάτι σκέφτομαι από χθες, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Οπότε είπα να σας ρωτήσω.
Και μου απαντήσατε πολύ πρόθυμα και σας ευχαριστώ.
Και από τα αποτελέσματα μπορώ να σας πω ότι τα 2/3 από εμάς που διαβάζουμε/γράφουμε σ’ αυτό το blog δεν ήξεραν το Charlie Hebdo πριν από χθες το μεσημέρι.
Και αυτό που σκεφτόμουν δεν είναι γιατί δεν το ήξεραν -από πού να το ξέρουν, δηλαδή, και γιατί, και πόσα ακόμα ωραία σατιρικά περιοδικά δεν ξέρουμε όλοι, από δεκάδες χώρες του κόσμου. Αυτό είναι λογικό. Και σας ρώτησα απλώς για να το επιβεβαιώσω.
Το παράλογο (πέρα, φυσικά, από αυτό το παράλογο χτύπημα, που έκανε να μάθουμε όλοι το Charlie Hebdo, για το χειρότερο λόγο) είναι πως εγώ (και αρκετοί άλλοι που με διαβάζετε τώρα) τελείωσα τη Γαλλική Φιλολογία. Το 2003. Κι όμως έμαθα το Charlie Hebdo το 2007, λόγω του ότι ήμουν δημοσιογράφος και μόνο γι’ αυτό (δηλαδή, σ’ ευχαριστώ, Νικόλα).
Πριν απ’ αυτό είχα περάσει τέσσερα χρόνια από τη ζωή μου διαβάζοντας Βολταίρο και Αμπέ Πρεβό και μόνο ένα εξάμηνο μιλώντας γαλλικά σε “εργαστήριο”.
Είχα αποστηθίσει δεκάδες σελίδες για τη Γαλλική Επανάσταση και δεν είχα διαβάσει ούτε μία από σύγχρονη γαλλική εφημερίδα.
Είχα μάθει (θεωρητικά) τα πάντα για την Τρομοκρατία του Ροβεσπιέρου και απολύτως τίποτα για το παριζιάνικο χιούμορ, για το τι συμβαίνει στη Γαλλία αυτή τη στιγμή, σ’ αυτόν τον αιώνα, σ’ αυτή την κοινωνική οικονομική και πολιτική κατάσταση που γέννησε την τρομοκρατία της 7/1/2015.
Γιατί;
Τι αξία έχει να διδάσκουμε στις σχολές μας τα πάντα γύρω από το παρελθόν και να φτιάχνουμε δασκάλους που, πάλι, μόνο για το παρελθόν μπορούν να μιλήσουν, και να μην ανοίγουμε τα μάτια των παιδιών σ’ αυτά που συμβαίνουν τώρα, δίνοντάς τους παράλληλα τα εργαλεία για να τα καταλάβουν, να τα διαχειριστούν, να τα επιλέξουν ή να τα αποφύγουν;
Τι θα ακούσουν αύριο στα αμφιθέατρα οι 18χρονοι και οι 22χρονοι που περνάνε φέτος από κάποιο εξάμηνο της Γαλλικής; Θα μάθουν κάτι περισσότερο από όλους εμάς για το τι είναι το Charlie Hebdo; Θα βρουν το δικό τους τρόπο να έρθουν να μας το πουν; Και στα 3/3 μας;
Να. Αυτό σκεφτόμουν.
