Όλοι έχουμε μπει σε εκκλησίες. Έχουμε προσέξει τα παράθυρα;
Με διαφορετικό τρόπο έκφρασης τα βιτρώ γίνονται πίνακες ζωγραφικής, για να καλύψουν ανοίγματα σε τοίχους ή ειδικά διαμορφωμένες εσοχές, που αντανακλούν σ’ όλο το χώρο μια πανδαισία χρωμάτων και θεμάτων.
Συνήθως είναι χρωματιστά και επιτρέπουν στο φως να περνά και να διαχέεται στο περιβάλλον. Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά θα δούμε ότι το γυαλί έχει πολλά χρώματα που συνδέονται το ένα με το άλλο για να φτιάξουν ένα πολύχρωμο σχέδιο.
Αν τα έχετε δει όλα αυτά, τότε έχετε παρατηρήσει ένα παράθυρο βιτρώ!
Ας πούμε και κάτι ακόμα…
Μια μορφή ζωγραφικής σε γυαλί που επιτρέπει στο φως να το διαπερνά, αυτό είναι το βιτρώ ή αλλιώς υαλογραφία. Συγγενεύει με τη ζωγραφική και τα ψηφιδωτά. Στην πραγματικότητα είναι συνδυασμός αυτών των δυο.
Πως γίνεται αυτό;
-Ο καλλιτέχνης σχεδιάζει το σχέδιο σε ένα χαρτί και το χρωματίζει με απλά χρώματα. Αυτός θα είναι ο οδηγός του στη συνέχεια. Το σχέδιο μπορεί να είναι γραμμικό η να είναι κάποιο τοπίο ή φύση γενικότερα.
– Έπειτα αρχίζει και κόβει με ένα ψαλίδι, τα σημεία που ενώνονται τα χρώματα μεταξύ τους. Αν έχει σχεδιάσει ένα τοπίο, κόβει το μπλε του ουρανού, το καφέ του βουνού, το πράσινο του γρασιδιού κοκ. Έχει δηλαδή στα χέρια κομμένα κομμάτια χρωματιστού χαρτιού.
– Με βάση αυτά τα χάρτινα πατρόν κόβει διάφανα κομμάτια γυαλιού και τα ενώνει με μολυβένιες βέργες που τις λυώνει με το ειδικό εργαλείο. Ύστερα τα χρωματίζει.
-Έπειτα ακολουθεί ο φούρνος. Ψήνονται και το χρώμα στερεοποιείται. Μπορεί ακόμα να χρησιμοποιήσει κατ’ ευθείαν κομμάτια χρωματιστού γυαλιού. Στο τέλος κάνει το φινίρισμα.
Είναι σήμερα γνωστό ότι στην αρχαία Αίγυπτο επεξεργάζονταν το γυαλί με επιδεξιότητα και ότι οι Άραβες έφτιαχναν τζαμιλίκια, συνδεδεμένα με γύψο ενισχυμένο με φυτικές ίνες και σίδερο, “κλώστρα” όπως αναφέρονται, πολύ πριν επιδράμουν οι Φράγκοι, με πρόφαση το Άγιο Δισκοπότηρο, και τα οικειοποιηθούν.
Από τους Άραβες άλλωστε, λόγω και των εμπορικών σχέσεων, εμπνεύστηκαν οι τεχνίτες στο Πήλιο, τη Σιάτιστα, την Καστοριά και άλλες πόλεις της Κεντρικής και Β. Ελλάδας κι έφτιαξαν σε αρχοντικά τα περίφημα “υαλοστάσια”, με καθαρό Ελληνικό χαρακτήρα.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα μοντέρνα υλικά εισέβαλαν ορμητικά στο χώρο της διάφανης δημιουργίας εντάσσοντας αυτή την τέχνη στον ευρύτερο χώρο της Art Glass. Έτσι ατσάλι, μπετόν, ξύλο, πλεξιγκλάς, φάιμπεργκλας, οξέα, ψυχρά σμάλτα, ακτινογραφίες και φωτογραφικά φίλμ, ψηφιακά επεξεργασμένες διαφάνειες, beveled glass, αναγλυφοτυπίες, εγχάραξη (etching) και αμμοβολές έγιναν μεταξύ άλλων τα υλικά και τα μέσα που υπηρέτησαν αυτή την τέχνη.
Σήμερα τα χρησιμοποιούμε και μέσα στα σπίτια διακοσμώντας ένα παράθυρο με την τεχνική του βιτρω. Μικρά παράθυρα με γεωμετρικά σχέδια, γυάλινα διαχωριστικά χώρου, φωτιστικά είναι κάποιες από τις χρήσεις του.
Ο ειδικός-που συνήθως συνεργάζεται με διακοσμητές και αρχιτέκτονες- μπορεί να δουλέψει πάνω σε μια δική σας ιδέα ή και να σας προτείνει λύσεις εναρμονισμένες με το προσωπικό σας γούστο αλλά και το ύφος του σπιτιού. Λόγω του ότι το βιτρώ είναι έργο τέχνης, η πολυπλοκότητα του σχεδιασμού καθορίζει τον χρόνο αλλά κυρίως το συνολικό κόστος της κατασκευής. Δεν είναι φτηνή υπόθεση, είναι όμως μοναδική!
iFeelKid team
kids internet radio
