Οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τις λέξεις…
Οι γονείς νιώθουμε για τα παιδιά μας μία ανεξάντλητη αγάπη, άνευ όρων και χωρίς όρια. Και θέλουμε να μεγαλώσουν γνωρίζοντας αυτό. Κάθε στιγμή είναι μια καινούρια ευκαιρία για να πεις «σ’αγαπώ» – όχι μόνο με λέξειες αλλά και με πράξεις. Η ρουτίνα της καθημερινότητας έχει και τα καλά της… Οι αγκαλιές, τα φιλιά και τα γαργαλητά είναι υπέροχοι τρόποι να δείξουμε στα παιδιά μας την αγάπη μας αλλά, ευτυχώς, δεν είναι οι μόνοι. Πολλές φορές τείνουμε να παραβλέπουμε τα καθημερινά πράγματα, ίσως επειδή τα κάνουμε μηχανικά λόγω της επανάληψης. Αν το καλοσκεφτεί όμως κανείς, αποτελούν εξίσου καλές ευκαιρίες για να είναι κανείς τρυφερός. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια συνειδητή προσπάθεια να εκτελούμε αυτές τις «δουλειές» ρουτίνας με όσο το δυνατόν περισσότερο έμπρακτη αγάπη.
Όπως όταν:
- βουρτσίζουμε / χτενίζουμε τα μαλλιά τους
– καθαρίζουμε το πρόσωπο τους
– τα ντύνουμε
– τα βάζουμε για ύπνο
Η σκέψη μας είναι μαζί τους ανά πάσα στιγμή… Όπως και οι ενήλικες, έτσι και τα παιδιά έχουν την ανάγκη επιβεβαίωσης ότι μας λείπουν όσο είμαστε μακριά. Ειδικά αν είμαστε εμείς αυτοί που «φεύγουν». Μπορούμε κάλλιστα να φέρουμε κάτι μαζί μας για να δείξουμε ότι παρόλο που ήμασταν μακριά, η σκέψη μας ήταν πάντα μαζί τους. Δε χρειάζεται να είναι κάτι ακριβό, πολλές φορές τα απλά πράγματα έχουν μεγαλύτερη αξία. Ένα μικρό σημείωμα στο φαγητό που παίρνουν μαζί τους στο σχολείο, μια αστεία «οικογενειακή» φωτογραφία, μια γρήγορη ζωγραφιά που κάναμε για αυτά, μερικά αυτοκολλητάκια, ένα λουλούδι, ακόμα και ένα φύλλο ή μια μικρή πέτρα που μαζέψαμε από το δρόμο.
Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ότι βοηθούν τους γονείς τους σε μικροδουλειές… Αν τα παιδιά θέλουν να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού, γιατί να μην τα αφήνουμε; Ίσως να χρειάζεται λίγο παραπάνω υπομονή από μέρους μας, ίσως να μας παίρνει τελικά περισσότερο χρόνο, ίσως όμως και όχι. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι μια ευκαιρία να διδάξουμε στα παιδιά την οργάνωση, την υπευθυνότητα, τη συμμετοχή.
Η δημιουργικότητα δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την τέχνη… Ακόμα και αν δεν έχουμε καλλιτεχνική φλέβα, όλο και κάτι μπορούμε να σκεφτούμε. Μια απλή ζωγραφιά, ένα αστείο ποίημα ή τραγούδι (ή και μαντινάδα για τους φίλους Κρητικούς), μια υπερ-κατασκευή με τουβλάκια ή ένα σκηνικό με κούκλες. Αλλά και στη κουζίνα ακόμα: ένα τοστ σε σχήμα καρδιάς, φρούτα φατσούλες, κ.ά.
Σε όλα τα παιδιά αρέσει το τραγούδι… Δεν έχει σημασία αν τραγουδάμε καλά ή παράφωνα. Τα παιδιά δε νοιάζονται για τη φωνή μας. Ό,τι και τραγουδήσουμε, όπως και να το τραγουδήσουμε θα είναι σαν γλυκιά μελωδία στα αυτιά τους. Μπορεί και όχι, αλλά σίγουρα θα εκτιμήσουν σίγουρα την προσπάθεια! Πάντως λένε, ότι για να τραγουδήσει κανείς καλά, πρέπει πρώτα να τραγουδήσει άσχημα!
Πηγή : www.superdad.gr
