ΩΡΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΠΛΑΣΕ ΤΟΝ ΠΕΡΠΕΡΟΥΑ
Από το 2003 που κυκλοφόρησε το πρώτο της παιδικό βιβλίο η Αλεξάνδρα Μπίζη έχει πλάσει μερικούς από τους πιο αστείους χαρακτήρες στη χώρα του παιδικού βιβλίου! Έχουμε και λέμε: Τιπουκίτο, Φλαμπελίνο, Σίσυ Μπλουμ. Πειρατής Περπερούα, Πρίγκιπας Γελαστρόνι, Κλώνη Κλου. Και εκτός από τα πολύ ευφάνταστα ονόματα για τους ήρωες της η Αλεξάνδρα έχει στις μαγικές βαλίτσες της και μια από τις πιο όμορφες σειρές παιδικών βιβλίων, αυτή του «Πειρατή Περπερούα». Τ ο παραμύθι της «Ο Τιπουκίτο σώζει τη θάλασσα» βραβεύτηκε στο διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων το 2002 ενώ το βιβλίο της «Ο Φλαμπελίνο και το κορίτσι που δεν ήθελε να κοιμηθεί» μεταφράστηκε και κυκλοφορεί στα Πολωνικά, στα Ουγγρικά και στα Σουηδικά. Η τελευταία της δουλειά μας άρεσε ακόμα περισσότερο καθώς η συγγραφέας συμμετείχε στο πρόσφατο βιβλίο της «Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού & του Εφήβου» (ΕΨΥΠΕ)- «Ο Μίλτος, η Μίνα, η Ροζαλία, ο Τσε και… η Βαλίτσα». Να σας πούμε εδώ ότι η ΕΨΥΠΕ είναι μια πολύ σημαντική οργάνωση κι ένας από τους πρώτους φορείς που δραστηριοποιήθηκαν στην Ελλάδα με σκοπό την ανάπτυξη και τη φροντίδα της ψυχικής υγείας του παιδιού. Το τελευταίο συλλογικό βιβλίο της ΕΨΥΠΕ – από τα 7 που έχουν κυκλοφορήσει με συμμετέχοντες μερικούς από τους καλύτερους Έλληνες συγγραφείς κι εικονογράφους- ασχολείται με θέματα που οι ίδιοι οι γονείς έθεσαν στην τηλεφωνική γραμμή βοηθείας της οργάνωσης. Οι ήρωες του βιβλίου είναι σημερινά παιδιά όπως κι εσείς τα οποία αντιμετωπίζουν με χιούμορ σημαντικά προβλήματα που πολλές φορές προκύπτουν στη ζωή της οικογένειας όπως ο αποχωρισμός, το ψέμα, ο θάνατος, το διαζύγιο κι η εξάρτηση από την τηλεόραση. Τι λέει όμως για όλα αυτά η φίλη μας η Αλεξάνδρα;
Ποια ήταν η πρώτη σας εντύπωση όταν περάσατε τα σύνορά της χώρας του παιδικού βιβλίου;
Η πρώτη εντύπωση; Έκπληξη. Σαν να περπατάς αμέριμνος και ξαφνικά σου έρχεται η επιθυμία να τρέξεις, κι εκεί που τρέχεις κάνεις και ένα μεγάλο διασκελισμό για να υπερπηδήσεις ένα εμπόδιο και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως βρίσκεσαι στο αέρα, χωρίς προετοιμασία και χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό.
Τι θυμάστε από την περίοδο συγγραφής του πρώτου σας βιβλίου, του Φλαμπελίνου;
Θυμάμαι την πρώτη μέρα. Σκοτεινός ουρανός και ψύχρα. Μάλλον γι’ αυτό στις βόρειες χώρες η ανταπόκριση ήταν καλή. Για παράδειγμα, πριν από ένα μήνα, στις 2 Σεπτεμβρίου, έγινε (ξαναέγινε, για την ακρίβεια) μία κουκλοθεατρική παράσταση του βιβλίου σε μία δημόσια βιβλιοθήκη στην Πολωνία. Και παρόλο που κυκλοφόρησε και στις τρεις χώρες πριν από οκτώ χρόνια, ακόμα ανακαλύπτω εκδηλώσεις.
Ποιο είναι το αλάτι , το πιο απαραίτητο συστατικό ενός καλού παιδικού βιβλίου;
Ακόμα το αναζητώ το αλάτι και δεν ξέρω που, πότε, πως και αν τελικά το βρίσκω.
Πότε γεννήθηκε ο πειρατής Περπερούα και πως αποφασίσατε να τον κάνετε πολλά βιβλία κι όχι ένα;
Ο πειρατής Περπερούα γεννήθηκε όταν ήμουν μικρή και ονειρευόμουν πως μια μέρα θα γίνω καπετάνιος. Άρχισε να γράφεται το 2007 ως μία μεγάλη ιστορία με πολλές περιπέτειες. Στο δρόμο αυτό άλλαξε, με τον ίδιο τρόπο που αλλάζουν και ένα σωρό άλλα πράγματα κατά τη διάρκεια του γραψίματος
Κι η Σίσυ Μπλουμ κατάφερε όμως κι έγινε δύο βιβλία! Θα μας περιγράψετε με δύο λόγια την μικρή ηρωίδα σας;
Η Σίσυ Μπλουμ είναι μοναχοπαίδι, αλλάζει διαρκώς σχολεία και έχει ένα αστείο όνομα. Κανένα χαρακτηριστικό από μόνο του (εκτός ίσως από την αλλαγή σχολείων) δεν αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Αλλά και τα τρία μαζί φτιάχνουν έναν εκρηκτικό συνδυασμό. Στο πρώτο βιβλίο η Σίσυ πρέπει να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα των νέων της συμμαθητών, ενώ στο δεύτερο την επιθυμία της για ένα αδελφάκι. Ευτυχώς, νομίζω, είναι αρκετά επινοητική και καταφέρνει -μόνη της πάντα- και βρίσκει τις λύσεις.
Το πιο όμορφο πράγμα που σας είπε ένας μικρός αναγνώστης με αφορμή ένα βιβλίο σας;
Ένα «λυπητερό» θα σας πω -αυτά τα θυμάμαι καλύτερα. Κοριτσάκι της πρώτης δημοτικού, με αφορμή το πρώτο βιβλίο της Σίσυς Μπλουμ: «Ας είχα κι εγώ φίλο τον Α. και ας με κορόιδευε.» Υπάρχουν και πιο «λυπητερά» από αυτό, φράσεις που σου ψιθυρίζουν στο αυτί για να μην τις ακούσουν οι άλλοι. Δηλαδή, δεν είναι παράδεισος ή μάλλον δεν είναι μόνο παράδεισος η παιδική ηλικία.
Συμμετείχατε στο τελευταίο βιβλίο των εκδόσεων ΕΨΥΠΕ. Ποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν γονείς και παιδιά επιλέξατε να παρουσιάσετε;
Ο τίτλος της ιστορίας είναι «Η Μίνα και η τηλεόραση», οπότε καταλαβαίνουμε πως το θέμα είναι η εξάρτηση από την τηλεόραση. Επειδή απευθύνεται στα μικρά παιδιά του δημοτικού, θεώρησα πως το χιούμορ θα ήταν ο πιο πειστικός τρόπος προσέγγισης. Είναι, λοιπόν, μια αστεία περιπέτεια, γραμμένη σε στίχο, με μια μάλλον ανάποδη οπτική, αφού η Μίνα -μετά από μεγάλη προσπάθεια- καταφέρνει να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Δηλαδή, να βλέπει τηλεόραση από το βράδυ ως το πρωί. Φυσικά το όνειρο γίνεται γρήγορα εφιάλτης. Να επισημάνω μόνο την, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετική εικονογράφηση της Διατσέντας Παρίση, που ήταν υπεύθυνη και για το σχεδιασμό και την καλλιτεχνική επιμέλεια όλου του βιβλίου. Η συνεργασία με την ΕΨΥΠΕ μου έδωσε μεγάλη χαρά, αφού γνωρίζουμε όλοι πόσο σπουδαίο έργο προσφέρει στον τομέα της ψυχοκοινωνικής υγείας των παιδιών.
Με αφορμή αυτό το βιβλίο θέλετε να πείτε 2-3 ιδέες στα παιδιά για το πως θα μπορούσαν να παραμένουν χαρούμενα και ψυχολογικά ασφαλή;
Δυσκολεύομαι να απαντήσω. Πώς να παραμείνεις μεγαλώνοντας χαρούμενος και ψυχολογικά ασφαλής; Η περιέργεια, η δημιουργικότητα και το ενδιαφέρον μας για τους άλλους, αυτά, νομίζω, συνδέονται με τη χαρά της ζωής και μας δίνουν μια αίσθηση σχετικής ασφάλειας.
Συνέντευξη και επιμέλεια η Δήμητρα Τριανταφύλλου
ifeelkid team
kids internet radio
