«ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΠΟΙΑ ΠΤΗΣΗ ΠΑΜΕ ΣΤΗ ΛΑΧΑΝΟΧΑΧΑΝΟΧΩΡΑ;»
Η νέα καλεσμένη της σελίδας μας είναι μια σημαντική δημιουργός-σκηνοθέτης, χορογράφος κι ερμηνεύτρια με συνεργασίες σε Ελλάδα κι εξωτερικό αλλά και παρουσίαση των έργων της (βλ. Superlux, Mano a Mano, Electric Girl κ.α) σε περισσότερα από 40 φεστιβάλ στον κόσμο. Πέρυσι συνεργάστηκε με το συνθέτη Τάσο Ιωαννίδη για να μετουσιώσουν το μουσικό έργο του τελευταίου «Λάχανα και Χάχανα» σε μια μουσικοθεατρική παράσταση που έγινε αμέσως σούπερ χιτ ανάμεσα στα πιτσιρίκια. Όχι άδικα. Το έργο που έγραψε ο Ιωαννίδης και σκηνοθέτησε και χορογράφησε η Παπαδαμάκη είναι ένα πρωτότυπο μιούζικαλ με εξαιρετικούς συντελεστές, βιντεοπροβολές, ευφάνταστα σκηνικά από ανακυκλωμένα υλικά, πολύχρωμα κοστούμια για λαχανοξωτικά, ρομπότ, παπαγάλους, ιπποπόταμους, πεταλούδες και νεράιδες, που όλα μαζί στροβιλίζονται στο ρυθμό και την μαγεία των τραγουδιών «Λάχανα και Χάχανα». Φέτος η παράσταση επιστρέφει ανανεωμένη στο Θέατρο Κάππα οπότε όπως καταλαβαίνετε είχαμε πολλά να ρωτήσουμε την κυρία Παπαδαμάκη.
Ποια ήταν η πιο μεγάλη πρόκληση της παράστασης ;
Τα παιδιά είναι πολύ πιο απαιτητικό κοινό από τους ενήλικες , δεν εχουν καθωσπρεπισμό κι αντιλαμβάνονται τα πάντα πάνω στη σκηνη. Ένας ενήλικας μπορεί να παραμείνει στην θέση του έστω κι αν μια παράσταση δεν τον αγγίζει επειδή έτσι είθισται . Ένα παιδί δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Η πρόκληση λοιπόν ήταν να έχει το έργο ενδιαφέρουσα ρυθμολογία στην διαδοχή των σκηνων, ισορροπία ανάμεσα στις ωραίες εικόνες και στα μηνύματα που στοχεύει να δώσει και πάνω απ’ όλα να προέρχεται από τον κόσμο των παιδιών, έναν κόσμο που συνήθως οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν. Επίσης η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά από 2 έως 10 ετώνάρα έπρεπε να μπορεί να κατανοηθεί από τα μικρά παιδιά και να γοητεύσει τα μεγάλα.
Ποιοι είναι οι στόχοι σας μέσα από αυτή τη δουλειά;
Να συνδυάσω το θέατρο με τη μουσική το χορό τη videoart και την όπερα.
Να νιώσουν οι μικροί θεατές ότι μόνοι τους μπορούν να φτιάξουν τραγούδια, σκηνικά, κοστούμια, χορογραφίες, ότι αν θέλουν μπορούν να είναι κι αυτοί δημιουργοί. Να μεταδώσω στα παιδιά το μήνυμα ότι η τέχνη ανεξάρτητα από το αν ασχολούμαστε μαζί της επαγγελματικά η όχι είναι ένας σύντροφος πνευματικός για όλη μας τη ζωή. Ότι μας ευαισθητοποιεί τόσο για τις δικές μας ανάγκες όσο και για τις ανάγκες των άλλων. Κι ακόμα να τους δώσω να καταλάβουν ότι με κατανόηση , εμπιστοσύνη και πίστη στην δύναμη της ομάδας μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα!
Πως βιώνετε την είσοδο σας στη μαγική χώρα των παιδιών;
Θα σας το πω με ένα παράδειγμα. Όταν ο γιός μου ήταν 4 ετών έριξε κάτω κατά λάθος ένα ποτήρι με νερό. Αντί να του πω : «άλλη φορά να είσαι πιο προσεκτικός» η «έτσι πιάνουμε το ποτήρι» ή ακόμα χειρότερα «γιατί το έκανες αυτό;» του είπα: «πω πω ! κοίτα τι ωραία λίμνη έφτιαξες στο πάτωμα ! Σχεδόν μπορείς να καθρεφτιστείς μέσα της» . Κάπως έτσι σκηνοθέτησα και την παράσταση –προσπαθώντας να τη δω με τα μάτια της φαντασίας.
Τι ρόλο παίζει η χορογραφία στα «Λάχανα και Χάχανα»;
Πολύ μεγάλο. Έχουν χορογραφηθεί ακόμα και οι σκηνές κειμένου. Ήθελα οι ηθοποιοί να λειτουργήσουν σωματικά και να βρουν το ρόλο τους μέσα από το σώμα και όχι μέσα από ψεύτικα παιδικές φωνές. Τα παιδιά καταλαβαίνουν αμέσως τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέματα. Επίσης οι χορογραφίες είναι φτιαγμένες έτσι ώστε να συνδυάζουν δυο στοιχειά : την λιτότητα (για να φαίνονται σαν να τις έχουν φτιάξει παιδιά) και ταυτόχρονα να εκφράζουν συναίσθημα και τα διαφορετικά είδη χορού. Έτσι, γίνεται αναφορά στον κλασσικό χορό, τον σύγχρονο, το χιπ χοπ τον παραδοσιακό και τον εκφραστικό χορό.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που η παράσταση έγινε τόσο ακαριαία αγαπητή στο κοινό;
Είναι μια «χειροποίητη» παράσταση, σαν να έχει φτιαχτεί από τα ίδια τα παιδιά στα οποία και στοχεύει με εντιμότητα, ειλικρίνεια, φαντασία. Μεγάλο ρόλο παίζει το γεγονός ότι οι μικροί θεατές γνωρίζουν τα τραγούδια του Τάσου Ιωαννίδη, τα τραγουδάνε στη ροή της παράστασης και τα βλέπουν να «δημιουργούν» πάνω στη σκηνή έναν ολόκληρο καινούργιο κόσμο. Επίσης πολύ συχνά οι γονείς μου λένε ότι είναι μια παράσταση για παιδιά στην οποία όμως περνάνε πολύ καλά και οι ίδιοι χωρίς να βαριούνται!
Πως αντιδρούν οι θεατές κατά τη διάρκεια του έργου;
Οι διαδραστικές σκηνές είναι οι πιο συγκινητικές . Tα παιδιά συμμετέχουν σε όλες με το σώμα και τη φωνή τους σε σημείο που κάποιες φορές είναι δύσκολο να συνεχίσουμε. Όταν τα παιδιά βιώνουν τόσο έντονα μια παράσταση είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση για μας. Πολλοί θεατές μιλάνε στο τέλος με τους ηθοποιούς και χορευτές πιστεύοντας ότι είναι πραγματικοί ήρωες του έργου και τους κάνουν αντίστοιχες ερωτήσεις! Και το πιο σημαντικό: εισπράττουμε πολλή αγάπη .Τα παιδιά δεν θέλουν να φύγουν απο το θέατρο κι αυτό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για εμάς.
Ποια είναι τα βασικά…συστατικά του έργου;
Τραγουδώ-Κινούμαι-Μαθαίνω-Δημιουργώ. Τα παιδιά μαθαίνουν να «μαθαίνουν» από αγάπη προς την γνώση κι όχι επειδή «έτσι πρέπει». Αισθάνονται σαν στο σπίτι τους αφού αναπτύσσουν ολοκληρωμένες ικανότητες με μια δραστηριότητα που τους ειναι φυσική –το τραγούδι και το χορό. Το πρώτο πράγμα που κάνουν τα βρέφη είναι να κινούνται ρυθμικά στα ποδιά τους και να βγάζουν ήχους. Οι άνθρωποι πρώτα μαθαίνουν να τραγουδάνε και να χορεύουν (παλμικά) και μετά να περπατούν και να μιλάνε.
Θα μας αποκαλύψετε μερικές λεπτομέρειες της παράστασης για τους μικρούληδες που δεν την έχουν δει ακόμα και θα το κάνουν φέτος;
-Ένας ιπποπόταμος χορεύει μπαλέτο!
-Οι τρεις μικροί ήρωες φτιάχνουν την δική τους ιστοσελίδα!
-Πρέπει να βρεθεί ο μυστικός κωδικός για να εμφανιστεί το πολύχρωμο λαχανίδι!
-Ο κακός Φαταουλίδας πρέπει να μασήσει το πολύχρωμο λαχανίδι 60 φορές πριν το καταπιεί!
Αυτό που μας λέει το έργο είναι ότι η αγάπη μας για την τεχνολογία σκέπασε την αγάπη μας για την τέχνη;
Είναι μια εύθραυστη ισορροπία και ένα μεγάλο ερώτημα της εποχής μας που προβληματίζει πολλούς γονείς και εκπαιδευτικούς. Εάν όμως η χρήση της τεχνολογίας βαδίζει παράλληλα με φυσικές δραστηριότητες μάθησης (παιχνίδι, τραγούδι, κίνηση , χειροτεχνία) και παράλληλα με την ηλικία των παιδιών τότε η σχέση του παιδιού με την τεχνολογική πρόοδο είναι θετική και το παιδί μαθαίνει από μόνο του να επιλέγει πόση χρήση θα κάνει ασχέτως αν βομβαρδίζεται συνεχώς για πληροφορίες νέων προϊόντων. Πρέπει να μάθουμε στα παιδια να χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να αντλησουν γνώση να συγκρίνουν, να επεξεργαστούν και να επιλέξουν ή να δημιουργήσουν.
Μερικά από τα πιο αστεία/συγκινητικά/ τρυφερά πράγματα που σας έχουν πει μικροί θεατές του έργου;
-Σε μια από τις παραστάσεις που είχαμε μόνο νηπιαγωγεία -γύρω στα 400 παιδιά- κάθε φορά που έβγαινε στη σκηνη ο κακος Φαταουλιδας ολα τα παιδακια φωναζαν : Φύγε είσαι κακός ! Δεν σε θελουμε !
-Κυρία ,με ποια πτήση πάμε στην Λαχανοχαχανοχώρα;
-Μαμά να καλέσουμε τη Νεράιδα του γέλιου και της χαράς στο σπίτι να την γνωρισει ο αδελφος μου;
-Μπαμπά να πετάξεις το παλιό σου κινητό στην ανακυκλωση!
Info
Παίζουν: Χρήστος Αμβράζης, Κωνσταντίνος-Κάρολος Αρμένης, Θοδωρής Ευστρατιάδης, Ορφέας Ζαφειρόπουλος, Αρης Μπαλής, Ντένης Μακρής, Αλεξάνδρα Χασάνι.
Χορεύουν: Μαριάνθη Γκογκάκη, Ειρήνη Τσιμπραγού, Αναστάσης Καναρίδης, Γιάννης Καρούνης
Παράγωγη: HIGHWAY PRODUCTIONS (Γιώργος Λυκιαρδόπουλος)
Ο iFeelKid είναι χορηγός επικοινωνίας.
Από 27/10
Θέατρο Κάππα
Κυψέλης 2, Κυψέλη, 210 8831068
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κάθε Κυριακή 11.00
Καθημερινές για σχολεία
Τιμές εισιτηρίων:
Παιδικό: € 8
Κανονικό: € 10
Ισχύουν εκπτωτικά πακέτα κατηγοριών (εκπαιδευτικοί, πολυμελείς οικογένειες, γκρουπ, σύλλογοι, ωδεία, σχολές χορού, πολλαπλές επισκέψεις, κλπ)
Συνέντευξη στη Δήμητρα Τριανταφύλλου
ifeelkid team
kids internet radio
